„Obowiązkiem tych, którzy mają najmniejszą przestrzeń do kultywacji, jest robić to intensywnie , aby odważni mogli być nakarmieni i aby lina ratunkowa Atlantyku nie była nadmiernie nadwyrężona” – wprowadzenie do katalogu Suttona 1941
Aby uczcić 75. rocznicę Dnia VE, Matthew Biggs przygląda się genezie i sukcesom kampanii „Dig for Victory” zainicjowanej podczas II wojny światowej przez brytyjskie Ministerstwo Rolnictwa.
O godzinie 11.15 w niedzielę 3 września 1939 roku brytyjski premier Neville Chamberlain ogłosił, że Wielka Brytania jest w stanie wojny z Niemcami. Po zamknięciu portów europejskich brytyjskie dostawy musiały teraz pochodzić zza Atlantyku. Ale w ciągu kilku godzin rozpoczęła się również bitwa o Atlantyk, której celem było zagłodzenie Wielkiej Brytanii do poddania się. W 1938 roku transportem morskim importowano 55 milionów ton żywności i 90% całej cebuli z Europy – była ogromna przepaść do wypełnienia. Teraz trzeba było toczyć wojnę na froncie wewnętrznym; walka o wyżywienie narodu. 12 września 1939 r. „lider” w London Evening Standard, autorstwa młodego dziennikarza, Michaela Foota, zakończył słowami „Dig For Victory”. Szybko stało się to okrzykiem bojowym dla wszystkich.
Cebule
Istniała pilna potrzeba edukacji społeczeństwa i zachęcenia ich do „ogrodnictwa”. Królewskie Towarzystwo Ogrodnicze rozpoczęło wykłady i demonstracje, wydano mnóstwo broszur, książek i broszur, pan Middleton nadawał w radiu BBC o godzinie 14:00 w niedzielne popołudnia porady ogrodnicze, a lord Dedham z Ministerstwa Rolnictwa ogłosił zamiar utworzenia połowy milion działek, zwiększając liczbę do 1 330 000. ~ 153 ~
Cała dostępna ziemia miała być użyta do wyżywienia narodu; okazałe trawniki przydomowe, bocznice kolejowe, boiska sportowe, fosa w Tower of London, trawniki przed Albert Memorial, a nawet krater po bombie na terenie Katedry Westminsterskiej, gdzie wszystko zamieniło się w warzywa. Wszystkich zachęcano do uprawy roślin kapustnych w celu zastąpienia bogatych w witaminy owoców cytrusowych i bananów oraz do tworzenia własnych pryzm kompostu; wprowadzenie National Growmore w 1942 r. zwiększyło produktywność w gorszych warunkach. Rozpoczęli też wojnę z kolejnym odwiecznym wrogiem – szkodnikami.
Ważną uprawą była cebula. W 1943 roku Komitet Ogrodniczy Funduszu Rolniczego Czerwonego Krzyża wprowadził plan zwiększenia produkcji poprzez tworzenie klubów cebulowych liczących od 12 do 20 członków, którzy powinni dążyć do uprawy ¼ akra między nimi, aby sprzedawać kontrahentom NAAFI lub Admiralicji, z dochód trafia do Czerwonego Krzyża. Gdyby każdy działkowiec w kraju dał 7 funtów, wyprodukowano by 5 000 ton cebuli.
Suttons sprzedał większość swoich zamówień wysyłkowych z nasionami, oferując zszywki
upraw, jak marchew, pasternak, kapusta, rzodkiewka, nawet ogórek, ale wybór
stopniowo malały, a ich katalog uszczuplał się pod koniec w
wojna. W przedmowie do ich katalogu z jesieni 1941 roku nawoływano: „To jest obowiązek
tych, którzy mają najmniejszą przestrzeń do kultywowania, aby robili to tak intensywnie
odważni mogą być nakarmieni i że lina ratunkowa Atlantyku nie będzie przesadnie zakłócona
napięty’.
Pomimo nacisków, amerykański profesor, który odwiedził
Anglia w 1942 roku była zdumiona stanem zdrowia ludzi i pod koniec
wojnę, kampanię uznano za sukces.
Własna uprawa jest nadal jedynym sposobem na uchwycenie smaku, świeżości i naturalnej dobroci, które utrzymywały Wielką Brytanię w dobrej kondycji aż do dnia VE. Zasiejmy razem z Suttons i ponownie świętujmy „Dig for Victory”.
Suttons byli tam na samym początku kampanii „Dig For Victory”; dystrybucja nasion wśród brytyjskiej opinii publicznej w czasie, gdy „własna uprawa” pomogła zmniejszyć zależność od importu i zapewniła wyżywienie rodzinom w czasach surowych racjonowań.
Uprawa własnych owoców i warzyw ma wiele zalet – od oszczędności pieniędzy, zmniejszenia marnotrawstwa żywności i wpływu na środowisko, po poprawę zdrowia fizycznego i psychicznego poprzez delikatne ćwiczenia na świeżym powietrzu.
Odmiany wojenne, które przetrwały próbę czasu!
Rzepa Śnieżka
Wieczny Szpinak
Pasternak Delikatny i Prawdziwy
Marchewka Chantenay z czerwonym rdzeniem
Styczniowy król kapusty
Ulepszony telegraf ogórkowy
Podziel się swoją historią
Aby docenić wysiłki wszystkich, zarówno dzisiaj, jak iw przeszłości, chcielibyśmy, abyś podzielił się tym, co oznacza dla Ciebie kampania „Dig for Victory”. Może to obejmować dowolne historie lub zdjęcia rodziców lub dziadków oraz to, co pamiętają z Dig for Victory. Lub może to być twój osobisty wysiłek, aby stać się samowystarczalnym, edukować dzieci lub po prostu dbać o zdrowie ciała i umysłu, wykonując w tym czasie delikatne ćwiczenia „ogrodnicze”. Z szacunkiem nazwaliśmy te kategorie „Wtedy” i „Teraz”.
Wasze historie zostaną udostępnione, a na naszym blogu powstanie „album”, aby to uczcić.
Podziel się swoją historią tutaj
Matthew wyszkolony w Królewskich Ogrodach Botanicznych w Kew, jest profesjonalnym ogrodnikiem od ponad czterdziestu lat i jest stałym panelistą w BBC Radio 4’s Gardeners’ Question Time. Występował gościnnie w wielu programach telewizyjnych i radiowych oraz napisał książki na różne tematy ogrodnicze, od roślin doniczkowych po warzywa. Pisze także dla kilku magazynów, w tym magazynu RHS – The Garden, BBC Gardeners’ World i Gardens Illustrated.
Matthew wykładał w szkole kulinarnej Jean-Christophe Novelli, szefa kuchni wyróżnionego gwiazdką Michelin, Royal Botanic Gardens w Kew, był dyrektorem kursu Plants and Plantsmanship w English Gardening School i prowadzi wycieczki ogrodnicze na całym świecie. Uprawia w domu szeroką gamę roślin i jest zafascynowany roślinami i ich historiami.